Drodzy Czytelnicy!

Kolejny numer naszego kwartalnika dotyka pojęcia wolnego rynku. Tak, tego samego, o którym tak chętnie się dyskutuje, powielając o nim zarówno szkodliwe frazesy, jak i czyniąc z niego panaceum na wszystkie problemy. Spory w tym zakresie są długie i dobrze znane. Dodatkowo często są spłycane i sprowadzane do jakże popularnych sformułowań kończących zazwyczaj wszelką dyskusję w rodzaju: „ Ty socjalisto!”, „Ty krwiopijco!”. Dla tych, którzy widząc temat numeru już ostrzyli sobie zęby na polemikę w tym stylu, mam złe wieści. Na nasze łamy, a tym samym do rozważań na temat wolnego rynku zaprosiliśmy bowiem ludzi, którzy często różnią się w jego postrzeganiu, nikomu jednak nie odmawiają prawa do swoich przekonań, a tym samym własnej interpretacji założeń klasyków myśli wolnościowej.

Z prof. Wiesławem Chrzanowskim rozmawiali Filip Chrzanowski i Krzysztof Tenerowicz.

Od zarania dziejów zmianie barw narodowych przez sportowców towarzyszyły olbrzymie, często niezdrowe emocje. Co oczywiste, tym większe, im większy był format samego sportowca. Apogeum osiągały one zazwyczaj w momencie, gdy białego orła w złotej koronie zastępował jego czarny kuzyn symbolizujący naszego zachodniego sąsiada.

Drodzy Czytelnicy!

Narodowa Demokracja. Dwa słowa a ile znaczeń. Realizm i rozsądek, długa lista wybitnych przedstawicieli z Romanem Dmowskim na czele, ale i niewykorzystany politycznie potencjał. Aktualnie, w wolnej już Polsce, lata nieskutecznych prób nawiązania do chwalebnej przeszłości. Kolejne pokolenia i środowiska próbowały, jak dotąd niestety nieskutecznie, pójść w ślady Popławskiego, Balickiego, Dmowskiego, Grabskich czy Wasiutyńskiego. ZCHN, LPR, a w końcu Ruch Narodowy nie potrafiły wykorzystać potencjału, a czasem i politycznych szans jakie miały. Czy następcy tych formacji coś w tym względzie zmienią? W jaki sposób powinni próbować by przyniosło to efekty, a może po prostu współczesna Polska nie potrzebuje już endeków? Jeśli jednak jest dla nich miejsce to jak powinien wyglądać ich program, na czym powinni się skupić i co uznać za priorytety? Na tych zagadnieniach i odpowiedzi na postawione nie tylko powyżej pytania skoncentrujemy się w bieżącym numerze naszego kwartalnika. Numerze, na który nasi wierni czytelnicy musieli czekać nieco dłużej niż zazwyczaj, mamy jednak nadzieję, że było warto.

Myśl.pl - pismo narodowo-demokratyczne tworzą ludzie z pasją. Zespół redakcyjny stanowią następujące działy:

- Kierownictwo
- Zespół redakcyjny
- Stali współpracownicy
- Skład i korekta

Nasza inicjatywa jest odpowiedzią na zapotrzebowanie czytelników na regularnie ukazujące się czasopismo, które będzie poruszało wszystkie aspekty idei narodowej i formułowało jej współczesną wykładnię.

Celem pisma jest zarówno przedstawianie poglądów szeroko rozumianego ruchu narodowego na sprawy dzisiejsze, jak i prezentacja relacji narodowej myśli do zdarzeń minionych.

Będziemy poruszać się w dziedzinach polityki, gospodarki, społeczeństwa, wydarzeń międzynarodowych, historii i kultury. Nie oszczędzimy jednak żadnego tematu, który będzie wymagał zajęcia narodowego stanowiska.

Myśl społeczno-polityczna, żeby się rozwijać, musi być twórcza, różnorodna i ciągle weryfikowana nie tylko przez konkurencyjne prądy, ale przede wszystkim przez dyskusję wewnątrz jej środowiska. Taką zasadą kierujemy się w naszej redakcyjnej pracy.

Mamy nadzieję, że nasze wysiłki zostaną docenione i już niedługo kwartalnik "Myśl.pl" stanie się ważnym elementem kształtującym opinie kolejnego pokolenia młodych Polaków.

Zapraszamy do lektury i przemyśleń.

Drodzy Czytelnicy,

Kilka tygodni temu jeden z prawicowych publicystów stwierdził, że „kultura prawicy nie interesuje, prawica jej nie rozumie i zro­zumieć nie chce. Wydaje się, że kultura jest z założenia neutralna, a próby jej analizy i współtworzenia podejmuje tylko lewa strona”. Czy miał rację? Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna. Warto jej jednak poszukać. Jeszcze ważniejszym zadaniem wydaje się być zrozumienie, czym jest kultura i jakie znaczenie może ode­grać w zachęcaniu Polaków do społeczno-politycznej aktywności i odpowiedzialności. Nie chodzi tu jednak o groteskowy, czasem wręcz zaściankowy, produkt kulturopodobny, serwowany nam jak­że często przez tak zwane media „niezależne”, ale o coś, co może stanowić trwały fundament zmian naszego narodu i państwa.